Οι Δημοτικές Αυτοδιοικητικές εκλογές δεν απέχουν πολύ. Προ των πυλών είναι και οι αλλαγές στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο της Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού, παρά το ότι κατά τη γνώμη μου άργησαν αδικαιολόγητα.
Μπορεί το παραπάνω θεσμικό πλαίσιο να μην αλλάζει άρδην όπως θα έπρεπε, μπορεί να μην υπάρχουν εκείνες οι αλλαγές που θα σηματοδοτούσαν σε μεγαλύτερο βαθμό ένα αριστερό πρόσημο όπως θα έπρεπε, μπορεί να μην υπάρχει επέμβαση σ’ αυτό που λέμε χωροταξικό όπως και πάλι θα έπρεπε, αλλά σίγουρα πλην των άλλων, η αλλαγή του εκλογικού νόμου με την καθιέρωση της απλής αναλογικής, όπως και η καθιέρωση του θεσμού των τοπικών δημοψηφισμάτων, που μέχρι σήμερα δεν εφαρμόστηκαν, θα υπάρξει. Μια αλλαγή που νομίζω πως θα εισφέρει τα μέγιστα στην κατάργηση του μέχρι σήμερα υπάρχοντος δημαρχοκεντρικού μοντέλου, μια αλλαγή που θα ταρακουνήσει τα λιμνάζοντα νερά της αφασίας που κυριαρχούσε μέχρι σήμερα στην πολιτική ζωή του τόπου με ευθύνη του παλιού πολιτικού συστήματος που αντίστοιχα βέβαια, βολευόταν μ’ αυτή την κατάσταση και τα πελατειακά –προσωπικά δίκτυα που είχε στήσει για να εξυπηρετήσει προφανείς σκοπούς. Όσο και αν οι αντιδράσεις του παλιού πολιτικού συστήματος είναι σκληρές, έχω την άποψη πως απλά είναι ο επιθανάτιός του ρόγχος. Βέβαια να σημειωθεί πως η μεταρρύθμιση αυτή δεν εξαντλείται σε μια νομοθετική πρωτοβουλία, αλλά είναι μια συνεχής διαδικασία, χωρίς αρχή και τέλος.
Σ’ αυτό το πολιτικό τοπίο γίνονται και οι όποιες διεργασίες στην Ηλιούπολη. Παλιοί παράγοντες και «προσωπικότητες» ετοιμάζονται να πάρουν θέση για μια καλλίτερη εκκίνηση. Γνωρίζοντας βέβαια τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν. Γνωρίζοντας πως δεν μπορούν πλέον να ενεργούν και να σκέφτονται όπως στο παρελθόν, γιατί οι συνθήκες, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές έχουν αλλάξει. Σ’ αυτό το τοπίο εκκινεί για την τελική ευθεία και η δημοτική κίνηση «ΗΛΙΟΥ –ΠΟΛΙΣ Ανθρώπινη Πόλη». Μια αριστερή δημοτική κίνηση με παρουσία χρόνων στην πόλη με αγώνες, καταξιωμένη και πρωτοπόρα σε ό,τι θετικό έχει υπάρξει στην Ηλιούπολη. Μια τέτοια λοιπόν κίνηση δεν μπορεί παρά να προσομοιάζει στην ίδια την αριστερά. Οφείλει δηλαδή να έχει σαφείς αρχές και καθαρή άποψη με «μέτωπο» τον νεοφιλελευθερισμό και παλιούς και νεόκοπους εκφραστές του, αλλά και τον ρατσισμό. Να είναι μαχητική και νηφάλια. Να λειτουργεί υπέρ των αδύναμων, να είναι η φωνή των «από κάτω». Να έχει θέσεις κατανοητές, ψύχραιμες, αλλά και διεισδυτικές. Να μην λειτουργεί με παρωπίδες και στεγανά, αλλά να είναι πλουραλιστική. Να αντιπαρατίθεται με παρρησία σε όσες απόψεις διαφωνεί.
Η κοινωνία σήμερα δεν χρειάζεται μια κίνηση –διαφημιστή κάποιου κόμματος. Χρειάζεται μια ειλικρινή δημοτική παρουσία που θα θέτει κρίσιμα ερωτήματα, θα εκμαιεύει καθαρές απαντήσεις, θα δίνει λύσεις, θα παράγει πολιτισμό. Και μάλιστα τώρα οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες. Τάχιστα θα πρέπει να διαμορφωθεί από τα μέλη και τους φίλους της με τις διαδικασίες που αρμόζουν την ιστορία της, το πολιτικό πλαίσιο που η κίνηση θα οδηγηθεί στις εκλογές. Τάχιστα θα πρέπει να διαμορφώσει εκείνες τις κοινωνικές συμμαχίες και τον κινηματικό της χαρακτήρα για να βγει νικήτρια στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της με προοδευτικές συγκλίσεις και συναινέσεις για να ηγεμονεύσουν πολιτικά οι θέσεις της και να αλλάξει μορφή και πορεία η πόλη. Η «ΗΛΙΟΥ –ΠΟΛΙΣ Ανθρώπινη Πόλη» πρέπει να γίνει σαφές πως δεν είναι ένας όμιλος προβληματισμού, ούτε μόνο μια δεξαμενή πολιτικής σκέψης, αλλά μια δημοτική κίνηση που στοχεύει πρωτίστως στο να αναλάβει τις ευθύνες διακυβέρνησης του Δήμου, να λύσει τα προβλήματα της πόλης και να εναντιωθεί στη σημερινή δημοτική αρχή που είναι πια φανερό πως μόνο κακό κάνει στην πόλη, μόνο οπισθοδρόμηση μπορεί να εισφέρει. Έτσι θα πρέπει να πάψει να είναι απλός παρακολουθητής των εξελίξεων και χειροκροτητής κακοστημένων φιεστών του νυν δημάρχου που σκοπό έχουν μόνο την προσωπική του προβολή. Τάχιστα θα πρέπει να αποσαφηνίσει πως αυτούς που οδήγησαν την πόλη στη σημερινή της κατάσταση, πρέπει να τους αφήσει πίσω ανεπιστρεπτί, να τους στείλει στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας», όπως οι ίδιοι παλιότερα έλεγαν.
Σήμερα βέβαια μπορεί αυτοί οι ίδιοι που οδήγησαν μια ολόκληρη γενιά στα πιο βαθιά χασμουρητά να οραματίζονται μια «μεγάλη αριστερά», όπως υποκριτικά δηλώνουν, αλλά πλέον δεν πείθουν κανένα. Η «αριστερά» τους σημαίνει απλά συνέχεια του αμαρτωλού τους παρελθόντος, παθογένειες ετών, αδιαφανή δίκτυα για συλλογή ψήφων, εξαπάτηση πολιτών.
Το Σεπτέμβριο του 2017 σ’ ένα παρόμοιο σημείωμά μου έγραφα πως «η ΗΛΙΟΥ –ΠΟΛΙΣ Ανθρώπινη Πόλη είναι πια μπροστά στην Ιστορία». Για την ώρα παρατηρούμε αψιμαχίες ανοησιών. Ο Ναπολέων έλεγε «πως ο στρατηγός είναι το επιτελείο του» και μάλλον είχε δίκιο, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι για να φθάσει στο Βατερλώ του, χρειάσθηκε δεκαπέντε χρόνια. Αυτό ας γίνει κατανοητό γενικά, γιατί με ένα άνευρο, απολίτικο, παρωχημένο ως προς τις απόψεις και διακοσμητικό επιτελείο, δεν υπάρχει ελπίδα ακόμα και αν φθάσει στην ώρα του ο Γκρουσί ή αν αργήσουν οι Πρώσοι. Η «ΗΛΙΟΥ –ΠΟΛΙΣ Ανθρώπινη Πόλη» σίγουρα δεν πρέπει να «ζήσει» την αγωνία του Ιουλιανού μπροστά στην Κτησιφώντα. Εν κατακλείδι ακόμη και σήμερα ο Σενέκας είναι επίκαιρος, όταν έλεγε πως «δεν υπάρχει ούριος άνεμος γι’ αυτόν που δεν ξέρει που πηγαίνει»
Γιάννης Παπαδάτος
Δικηγόρος
Μέλος της Δημοτικής Κίνησης «ΗΛΙΟΥ –ΠΟΛΙΣ Ανθρώπινη Πόλη»